Era druku w Europie przyniosła nowe formy upublicznienia związane z charakterem słowa pisanego, jego rozprowadzaniem i przyswajaniem. Jak we wszystkich wypadkach medialnego upublicznienia formy kreowa­ne przez słowo drukowane były uniezależnione od umiejscowienia uczestników procesu, tzn. działania i wydarzenia mogły nabierać publicznego rozgłosu bez obecności w tym samym miejscu nadawcy i odbiorcy. Dlatego przedstawiciele państwa wykorzystywali słowo pisane jako środek służący do ogłaszania oficjalnych proklamacji, a grupy opozycyjne w ten sposób nagłaśniały swoje posunięcia, aby nie przeszły nie zauważone. W obu wypadkach prasa była środkiem informowania o wydarzeniach tych osób, które były nieobecne w czasie ich trwania. Jednostki te tworzyły grupę czytelników niezlokalizowanych w czasie i przestrzeni. Czytelnicy nie byli społecznością w tradycyjnym znaczeniu tego słowa, tzn. grupą osób, które wchodzą we wzajemne interakcje podczas bezpośrednich spotkań. Była to raczej publiczność niezlokalizowana, pozbawiona możliwości bezpośrednich interakcji między uczest­nikami procesu. Charakteryzował ją przede wszystkim fakt, że jej członkowie mieli dostęp do tego samego źródła upublicznienia możliwego dzięki słowu drukowanemu.

Aurelia Kownacka

Witaj na moim blogu! Znajdziesz tutaj popularno-naukowe artykuły dotyczące przeróżnych dziedzin życia. Bloga prowadzę z pasji, jest to moje ogromne hobby. Jeśli podobają Ci się wpisy jakie tutaj zamieszczam to zapraszam do komentowania ich i likowania na fb!