CO PRZYNIOSŁA ERA DRUKU
Era druku w Europie przyniosła nowe formy upublicznienia związane z charakterem słowa pisanego, jego rozprowadzaniem i przyswajaniem. Jak we wszystkich wypadkach medialnego upublicznienia formy kreowane przez słowo drukowane były uniezależnione od umiejscowienia uczestników procesu, tzn. działania i wydarzenia mogły nabierać publicznego rozgłosu bez obecności w tym samym miejscu nadawcy i odbiorcy. Dlatego przedstawiciele państwa wykorzystywali słowo pisane jako środek służący do ogłaszania oficjalnych proklamacji, a grupy opozycyjne w ten sposób nagłaśniały swoje posunięcia, aby nie przeszły nie zauważone. W obu wypadkach prasa była środkiem informowania o wydarzeniach tych osób, które były nieobecne w czasie ich trwania. Jednostki te tworzyły grupę czytelników niezlokalizowanych w czasie i przestrzeni. Czytelnicy nie byli społecznością w tradycyjnym znaczeniu tego słowa, tzn. grupą osób, które wchodzą we wzajemne interakcje podczas bezpośrednich spotkań. Była to raczej publiczność niezlokalizowana, pozbawiona możliwości bezpośrednich interakcji między uczestnikami procesu. Charakteryzował ją przede wszystkim fakt, że jej członkowie mieli dostęp do tego samego źródła upublicznienia możliwego dzięki słowu drukowanemu.