Kategoria: Media i nowoczesność
KANAŁY KOMUNIKACJI
Istnieje wiele źródeł i kanałów komunikacji, dlatego odbiorca może znaleźć się w sytuacji odbiorcy i nadawcy jednocześnie. Na przykład przywódca polityczny, który od czasu do czasu pojawia się w telewizji, czytuje regularnie gazety i czasami ogląda programy telewizyjne. Podobnie jednostki,
WIELKA PRZEPAŚĆ
Przepaści dzieli nasz obecny świat od świata kilkaset lat temu. Ile osób miało możliwość zobaczenia lub usłyszenia polityków dzierżących władzę przed rozwojem mediów (zwłaszcza elektronicznych, jak radio i telewizja)? Gdy dla wielu ludzi jedyną dostępną formą interakcji była bezpośrednia rozmowa,
CO PRYWATNE A PUBLICZNE
Rozdział między tym, co prywatne, a tym, co publiczne, ma długą historię w myśli politycznej społeczeństw zachodnich. Problem ten daje się zauważyć już w filozoficznych debatach starożytnych Greków dotyczących życia miast-państw, w których obywatele gromadzili się, żeby dyskutować o wspólnych
DWA SENSY DYCHOTOMII
Jeśli skupimy się na rozwoju społeczeństw Zachodu od okresu późnego średniowiecza, możemy wyróżnić dwa podstawowe sensy wspomnianej już dychotomii. Nie wyczerpują one oczywiście w pełni znaczenia tych wieloznacznych terminów, lecz podkreślają najważniejsze ich użycie od czasów średniowiecznych. Pierwszy sens dychotomii wiąże
DOSTĘPNY DLA WSZYSTKICH
Na podstawie dyskursu społeczno-politycznego prowadzonego w społeczeństwach Zachodu możemy wyróżnić drugi podstawowy sens dychotomii między tym, co prywatne, a tym, co publiczne. Zgodnie z powyższym znaczeniem „publiczny” oznacza „otwarty”, czyli „dostępny dla wszystkich”. To, co publiczne w tym sensie, jest widoczne
Z HISTORYCZNEGO PUNKTU WIDZENIA
Drugie znaczenie dychotomii nie jest zbieżne z pierwszym, lecz z historycznego punktu widzenia istnieje złożony i elastyczny związek pomiędzy formami rządu oraz widocznością i braku widocznością władzy. Starożytne greckie miasta-państwa, których obywatele zbierali się w wyznaczonym miejscu, by przedkładać propozycje,
PRZED ERĄ MEDIÓW
Przed nastaniem ery mediów upublicznienie dotyczące osób lub wydarzeń wiązało się ze wspólnym miejscem pobytu. Wydarzenie stawało się publiczne, gdy odgrywało się przed licznym gronem fizycznie obecnych w jednym miejscu osób, jak np. publiczna egzekucja w obecności zebranego na rynku
NOWE FORMY UPUBLICZNIENIA
Rozwój mediów stworzył nowe, zupełnie inne od tradycyjnych, formy upublicznienia. Podstawową ich cechą jest to, że wraz z rozszerzeniem publicznej dostępności przekazu, co stało się możliwe dzięki mediom, upublicznienie osób, wydarzeń i działań nie jest już związane z fizyczną obecnością
CO PRZYNIOSŁA ERA DRUKU
Era druku w Europie przyniosła nowe formy upublicznienia związane z charakterem słowa pisanego, jego rozprowadzaniem i przyswajaniem. Jak we wszystkich wypadkach medialnego upublicznienia formy kreowane przez słowo drukowane były uniezależnione od umiejscowienia uczestników procesu, tzn. działania i wydarzenia mogły nabierać
UPUBLICZNIENIE PRZEZ SŁOWO
Oczywiście, niektórzy członkowie grupy czytelniczej mieli możliwość bezpośredniej interakcji we wspólnym miejscu. Stowarzyszenia czytelników, kluby, kawiarnie i inne środowiska organizowały miejsca, w których mogli się spotykać czytelnicy i dyskutować na temat tego, co przeczytali, jak podkreślał Habermas. Myląca jednak byłaby
TWORZONE PRZEZ SŁOWO
Upublicznienie tworzone przez słowo pisane było więc możliwe w kontekście fizycznej obecności osób, które nie potrafiły czytać, co dałoby im bezpośredni dostęp do informacji zawartych w pismach. Praktyka głośnego zbiorowego czytania bardzo powoli ustępowała miejsca dzisiejszemu sposobowi czytania wzrokowego bez
BOGACTWO SYGNAŁÓW WIZUALNYCH
Jak w wypadku druku i innych mediów telewizja uniezależnia upublicznienie od wspólnoty miejsca i od komunikowania dialogowego charakterystycznego dla interakcji bezpośredniej. Ze względu na bogactwo sygnałów wizualnych przekazywanych przez telewizję wykształciła ona nowy i zupełnie odmienny związek między upublicznieniem a
TELEWIZJA TWORZY INNE POLE WIDZENIA
Odrębnym aspektem wyróżniającym upublicznienie kreowane przez telewizję od formy tradycyjnej jest to, że telewizja tworzy całkowicie inne pole widzenia niż codzienne kontakty ludzi. Telewizyjne pole widzenia ma oczywiście dużo szerszy zasięg, pozwalający ludziom oglądać zjawiska bardzo odległe od ich miejsca
ROZWÓJ TELEWIZJI STWORZYŁ NOWĄ FORMĘ
W ten oto sposób rozwój telewizji stworzył nową formę upublicznienia, wykorzystującą szczególny rodzaj widoczności, który jest zupełnie odmienny od tradycyjnego upublicznienia we współobecności. Różni się on także od formy medialnego upublicznienia stworzonego przez słowo pisane. Mając w pamięci te różnice,